સ્મિતસુમન

સ્મિતસુમન અભિવાદિત ઉમંગો લઈ આવી પળ

સ્વર શબ્દો ને સૂર ઉછાળે રૂમઝુમ નૂપૂરી આ પળ

----રેખા શુક્લ

કાં ભરી ચાંદની દઝાડે 

ને

કોરૂ વરસતા વરસાદે

---રેખા શુક્લ

આંગળીની તિરાડો માં સંતા કૂક્ડી રમે સૂરજ

અસ્તિત્વ પાતળી હવા જેવું પકડી રમે સૂરજ

---રેખા શુક્લ

આપણ

મળ મળ કરતા આખર જોને આપણ થઈ ને મળ્યા

રણઝણ રણઝણ ખંજન, નૈના આપણ થઈ ને ભળ્યા

---રેખા શુક્લ

રૂડા અવસર....
દોર રે પતંગિયા આભ માં રંગોળી
ને કોયલડી પાડ ભાત રાગ ની 
વહેતા પવનમાં તડકાની પીંછીએ
સૌરભના પૂરીએ સાથિયા રે લોલ
કે કંકુ છાંટી કંકોતરી લખીએ રે લોલ

રૂડા અવસર એવા આવીયા રે લોલ 

સમય સમય ને.....

સમજવો હતો સમયને પણ ક્યાં સમય સમજે છે

આખે આખો ખોવાઈ ને પણ ક્યાં સમય મળે છે ?

---રેખા શુક્લ

પેહરી ને પાન નવા ઝુમે છે ડાળખી 

દોર રે પતંગિયા આભ માં રંગોળી

ને કોયલડી પાડ ભાત રાગ ની 

વહેતા પવનમાં તડકાની પીંછીએ

સૌરભના પૂરીએ સાથિયા રે લોલ

કે કંકુ છાંટી કંકોતરી લખીએ રે લોલ

રૂડા અવસર એવા આવીયા રે લોલ 

તરસ પછી

દોટ મૂકે તરસ પછી આધાત થઈ સમજણ વરસે

ચોટ ચૂકે હરખ પછી આધાર થઈ મારણ વરસે 

મૄગનયની ને બે બાજુનુ સગપણ થોડુ કૈં ફરશે

સુગંધ પણ લલચાવે ને રણ ભાસે થૈ ભગાવશે 

----રેખા શુક્લ

इश्क की धून

प्यार ने दी ना पनाह बेबस नजरे करे इन्त्जार

खामोश जुबां कहे अब ना कर पाये रे इन्तजार

भीड मै तन्हां याद किया करे हाये रे इन्तजार

चठ्ठीयां खाली कागज अक्षरे हाये करे इन्तजार

----रेखा शुक्ला

खांक बनके पिया उड्ती फिरुं साजना

तु हैं सागर मैं रहु नदी रे मेरे साजना 

-----रेखा शुक्ला

इश्क की धून पे चल चला करे हाये 

रुके तो फासले देंगे सदमा 

मन मस्त मगन तेरा नाम बस दोहराये

----रेखा शुक्ला

હવા છે કે સમય....

કાહે સરી સરી જાય, પાસે આવી જાય
ક્ષણેક આશે ઉભો આવી ફરી ફરી જાય 

સમજુ એ પેહલાં જ બદલાઈ એતો જાય
નવાબ ની જેમ રોફ એનો પણ ફરી જાય

નતમસ્તકે એક શીશુ થઈ જોંઉ વહી જાય
મારગડો રોકી રોકી જોને ફરી વળી જાય

----રેખા શુક્લ

સાંભળો તો

સાંભળો તો સમજાવુ મારા મર્યા ની વાત

ધક ધક કરવા ઝાંઝવાને જોયા ની વાત

હરખે રડ્યા ને મોટાઈ ના કર્યા ની વાત

જીગરના ટૂકડા તૂટે પેહલા વાર્યાની વાત

સાંભળો તો સમજાવુ મારા મર્યા ની વાત

રોજરોજ સંભાર્યા ને યાદમાં મર્યા ની વાત

ખૂટ્યા વ્હાલ પૂજ્યા તેમને વર્યા ની વાત

આંસુ મારા બહુ ખર્યા સમંદર ખર્યાની વાત

સાંભળો તો સમજાવુ મારા મર્યા ની વાત

----રેખા શુક્લ

તુમ જબ આવે

ટીપુ વિસ્તરી રહ્યુ આખર રેખા માં ભળ્યું...
શાણું વળગી રહ્યુ શણગાર થઈ ને મળ્યું...
બટકું તડકો છાંટી છાંય જડ્યું ને ઝબક્યું...
અંદર બહાર મુજમાં તરબોળ પ્રેમે ચમક્યું..
----રેખા શુક્લ ૦૨/૧૫/૧૫

આંખ મે સપન ઔર શ્વાસ મે મહેંક હૈં 
તુમ જબ આવે મચા હ્ંગામા ખુશ્બુ મે હૈં
----રેખા શુક્લ ૦૨/૧૫/૧૫

अपनो का साथ

सोना सिर्फ सोना है जो मिट्टी मे मिल जाता है

सोना तो मुजे भी हैं पर तुज मे मिल जाना है !

----रेखा शुक्ला

एक पथ्थर हैं जो एक बार मंदिर जाता है और भगवान बन जाता है

एक मन मे बसाली लो मुरत न गई मंदिर और इन्सान बन जाता है 

----रेखा शुक्ला

वक्त बता देता है अपनो का साथ ..सुई के नोंक पे चल्ता है साथ

वक्त को मुठ्ठी मे ले के आ जाओ साथ, अपनी  ही हुं चललो साथ 

---रेखा शुक्ला

मेरे हजुर..!!

बडी अदब से किया है इझहार मेरे हजुर

लो छू लिया हैं आस्मां आज मेरे हजुर

खामोशियां ही मेरी छूलेंगी मेरे हजुर

महेक महेक सुगंध तन-मन मेरे हजुर

काहे छेड छेड छूया करे तु मेरे हजुर

बंध पलके हैं अल्फाझी चुंबन मेरे हजुर

ना लो इम्तीहां लीपटी हैं सांसे मेरे हजुर

ख्वाब मे जुडी बदन मे सिमटी मेरे हजुर

सुलगती धुंध बेकरार दिल आ मेरे हजुर

कांधे पे सिर खामोश सिमटी हुं मेरे हजुर

तेरे नाम मे जुडी नाते सही हैं मेरे हजुर

अय मेरे बावरे और पास आओ मेरे हजुर

आप ही आप तो हो मेरे खुदा मेरे हजुर 

तुम्ही तो मेरे जन्नत के शेहनशाह मेरे हजुर

----रेखा शुक्ला

दास्ताने

રંજે સાઝીશ પલ પલ ના અરે યાદ કર મુજે

ખુદ કો ભૂલા ગઈ હૈં દાસ્તાને ખત્મ કર મુજે

----રેખા શુક્લ

रंजे साझीश पल पल ना अरे याद कर मुजे

खुद को भूला गई हैं दास्ताने खत्म कर मुजे

----रेखा शुक्ला

મુજે....मुजे

જા રે જા તુ અપને ખયાલાતોં સે તો ના જોડ મુજે

હોંઠો કી યાદ આઈ તો અપને હોંઠો સે ના જોડ મુજે 

----રેખા શુક્લ

जा रे जा तु अपने खयालातों से तो ना जोड मुजे

होंठो की याद आई तो अपने होंठो से ना जोड मुजे

----रेखा शुक्ला

હું થઈ જાંઉ બરફ

પાણી ને લાગી'તી તરસ,ઠંડી ફૂંકતો વરસ્યો બરફ;

બરફ પાછલી ઠંડી લઈને, ધરણી ને ચૂમ્યો બરફ;

ચાલ્યો જા ને બરફ તું, ગરમ રૂમમાં હું થઈ જાંઉ બરફ

---રેખા શુક્લ

મીંઠુ ચડ્યું, ગણપણ ચડ્યું, ઉપરથી ચડ્યો ક્ષાર;

ઝાપટ ઝાપટ કર્યા કરું , ખંખેરૂ જાત નો ભાર !!

ખાલી બોક્સ માં અક્ષરો ભરેલા કાગળિયા ઉડે

---રેખા શુક્લ

ભીતર ભીતર મનડા માં તરંગો થઈને જડે !!

હઉકલી કરે પગલાં પગલાં આવી મુજને અડે

પાછળથી ભરે બથ કે ટિંગાઈ જાય જોઈ કે રડે

---રેખા શુક્લ

છૂટ ગયા

દરબાર છોડ દિયા

ઘરબાર છોડ દિયા

પરવાહ કી ફિરભી

પરિવાર છૂટ ગયા

નતીજા શોહરહતે

દરગાહ લૂંટ ગયા 

---રેખા શુક્લ

બોલ રે વસંત !!

પિયુ પિયુ પપીહા બોલે ને

મોરલીના સૂર ફૂટે છે

ઝાંકળ નું એક ઝુંડ થૈં

મુલાયમ ઘાસ લૂંટે છે 

છમછમ નિતરે ટપટપ

વરસી શબ્દ ગઝલે ફૂટે છે

----રેખા શુક્લ   

ગ્રીષ્મ નું ગીત

ચાલ જઈએ હવે ગ્રીષ્મ નું ગીત લઈને

થંડી ને તગેડી ને હૂંફાળા ગીત થઈને 

---રેખા શુક્લ

જિંદગી છોડ દેતે હૈ જિસ્કે લિયે હસતે હસતે

વો કેહતે હૈ નિંદ ન કર બરબાદ હસતે હસતે

---અનુરાધા રાજપૂત

હાથ ખુલ્લા હોય તોપણ કોઈ ના પામી શકે! 
છે ખરેખર બંધ મુઠ્ઠીની કરામત જિંદગી,
લાભ લે ઈન્સાન એનો, છે ખુદાઈ હાથમાં! 
ચાર દી' તો ચાર દી', પણ છે હકૂમત જિંદગી.
-શૂન્ય પાલનપુરી

कोई खुदा

चीखें भी यहाँ गौर से सुनता नहीं कोई;

चराग लेके रोशनी को ढूंढता नहीं कोई;

सफर मे राहदार छोड साथ चलता नहीं कोई

अय मेरे खुदा इतना तो इन्तहा लेता नहीं कोई

---रेखा शुक्ला

ओढा दो कफन अब

गुंज रही हु तेरे दिल मे मै सजधज के

थामलो मुजे जिगर मोहे राझ बना के

मेरा नसीब हैं केहने को तो करीब के

दफनादो यादो को चिता मे जला के 

-----रेखा शुक्ला