તૄષ્ણાપંખી.....!!!

હું સ્વદેશી વિદેશીએ તૄષ્ણાપંખી.....!!!

વેદનાનું વિચારબિંદુ લુંટવાનું તૄષ્ણાપંખી

માનવતાની ચિઠ્ઠીએ ઉડવાનું તૃષ્ણાપંખી

હરખે દિલદાર ફુલોમાં જડવાનું તૄષ્ણાપંખી

માસુમ મૌસમે ઝુલાવી હસવાનું તૄષ્ણાપંખી

----રેખા શુક્લ

पेहचान

निखरा हुआ चेहरा वो अपनोकी पेहचान है
हसरत है कि दिदार करुं अपनोकी पेहचान है
मासुम इन्तजार वो झुलेपे झुलना पेहचान है
डर है ये बुंदे कही तोड ना दे आइना पेहचान है
---रेखा शुक्ल

પ્રેમ રુવે ગૌણ નથી............!!

ઉપસી રહ્યા થૈ અરથ, હોઠે મૌન કૈં ગૌણ નથી

કિતાબ-કિસ્સા કોરા, સરવાળા શબ્દ ગૌણ નથી

આરાધે ઇશ્વરના ભાગલા, થૈ પ્રેમ રુવે ગૌણ નથી

ઉજાગરા ની પરબ અંતાક્ષરી, થૈ ગુંજે ગૌણ નથી

આભલું વરસ્યું છત થૈ રૂમમાં, વર-સાદ ગૌણ નથી

શબ્દ અરથ પાણી પાણી, તરસ્યા રેહવું ગૌણ નથી

----રેખા શુક્લ 

દાસ થૈ ને શ્વાસ ચાલે રહી રહી....

કેવા સ્થૂળ રોપાયા થૈ ઉભાં થોર મુંગા રહી

ચોતરફ રણ માથે ગગન રડતું શો'ર મહીં

બેવફા જિંદગી કહી શ્વાસ ચાલે રહી રહી

ડરતા ડરતા અંતે દાસ થૈ ને રહે અહીં

પારદર્શક આંસુમાં રડી હસે વાતુ અહીં

ફુલથી તોડી પથ્થર કહી આવે રોતું અહીં

ખામોશ સ્વપ્ન, ખેલે પાસા, બીક મહીં

ઇશ ખેલંદો ઘેલો સમજે રોજ ડરતો મહીં

ખોવાયેલા પગલાં બાઝ્યા મુજ ને અહીં

સાગરના વ્હાલ થૈ જાત ભીંજાતી અહીં

---રેખા શુક્લ ૦૨/૧૫/૧૩

અક્ષર અરથ પારણે.............!!!!!!!!!!

ધુમ્મસ તટે અક્ષર અક્ષર 
ઝરણું ઝરમર શબદ શબદ 
ટાંચે પથ્થર અરથ અરથ
ભીની લાગણીયું વેરત વેરત
--રેખા શુક્લ

કોતરણીયું લૈ પુષ્પ પારણે
હિમમોતી સુતી વાદળી છાની
---રેખા શુક્લ

કેસરીયાળું સપનું.....

સિંદરી સોતું ખાટલી ની પાંગતે મલકે મીઠું પલકે...

કેસરીયાળું સપનું, છાને પગલે, બંધ પલકે ઘુસ્યું

પથ્થર કોતરી ઝરણું, ઝાંઝર પકડી મલકે ઘુસ્યું

દાંતે ચુનર છેડલો, જૈ ગહેરી નિંદર, ટહુકે ઘુસ્યું

હાથ વક્ષે, ચોંટી અધરે આંગળી, હલ્કે હલ્કે ઘુસ્યું

---રેખા શુક્લ 

બાવરી તોરી...........!!!

તડપત તડપત રૈન ભયે ચૈન લુંટે ચોરી ચોરી

સાજન સાજન દિલકી ધડકન અધર પુકારે મોરી

નટખટ ટપોરી ચુનર સરકે સરક સરક મોરી

વ્હાલમ, જાનમ, બાલમ, મસ્ત મોજીલી તોરી

દર્શન પ્યાસી મનમોહીની ભઈ બાવરી તોરી

છોડ મોરી પાયલ પાગલ ભીગી ્કલૈયા મોરી

--રેખા શુક્લ

મેના બોલે...

શબ્દના પાંજરામાં લાગણીયું ની મેના બોલે

મન મારું સુગંધ સુગંધ મોર ટહુકા સંગે ઝુલે

ચિતરું તુજને વ્હાલ મારા ઘુઘરીયાંળા ફુલે

પિયુજી પિયુજી મોરપીંછીએ ચૈન નૈને ભુલે 

---રેખા શુક્લ

દરિયે હુંફાળો માળો ......

ટમટમતાં તારલિયાંની રાતે

પારિજાત પુષ્પોના ઢોલિયે

મઘમઘે મોગરાં મારી વેણીયે

મોરપીંછ ને ગુલાબની ઢગલીયે

થનગન થનગનન છલકતે દરિયે

હુ ને તું ને માળો હુંફાળો રમીયે

---રેખા શુક્લ

રિમઝિમ રિમઝિમ

મ્રુગજળ પાછળ દોડી રડતું એક હરણું મેં જોયું'તું

પાનખરે ભરે શિયાળે ડુસકાં લેતું પર્ણ મેં જોયું'તું

-----રેખા શુક્લ 

ફ્રેજાઈલ છું બેબસ નથી આંસુ મને દઝાડે છે

નજીક આવી વ્હાલ થી આગ મને ના ઠારે છે

-----રેખા શુક્લ 

તું ઘા ના રૂઝવે ભાન ભુલવા મારું અહીં ભળવાનું

શબ્દે શબ્દે શ્વાસે શ્વાસે તારું અહીં-તહીં મળવાનું

---રેખા શુક્લ

કોયલનું સુરમા "કરાગ્રે વસને દેવી" બોલવાનું

મોરલાના ટહુકારે રિમઝિમ રિમઝિમ વરસવાનું

----રેખા શુક્લ

ધકેલાયો છું...!!

પદવી આપીને મોટો કરાયો છું

આવળ વધું છું કે બસ ધકેલાયો છું....

વ્યથા છે કે મુંઝવણ છે બસ મુંઝાયો છું

સગપણે સમજણે પાછો ધકેલાયો છું...

બાળક છું તારો તોય કેમ ગભરાંઉ છુ

નાની બેનના આગમને જીવ મોટો કહેવાંઉ છુ

જીવન જીવું કે માણું તે પહેલા ધકેલાયો છું....

સ્કુલમાં આવે નંબર પેહલો રમતનુ આવે સપનું

મોનીટર બનાવી ખુશ કર્યો કે હુ ધકેલાયો છું....

યુવાનીની મજાની ગંભીરતા ના કળી શક્યો

તે પેહલાં લગ્નમાં મગ્ન કે પા્છો ધકેલાયો છું....

કોલેજના દિવસોમાં જાગતી આંખે સપના

શરમાયે પેહલા પાંપણે જઈ ધકેલાયો છું....

પાછો મળ્યો છે હોદ્દો ને જીવ ખુશ કરાયો છું

વધતી મોંધવારીમાં સંગાથે રેઈઝ ધકેલું છુ....

મુંગી નથી મારી વ્યથા તો ય ગુનેગાર ગણાયો છું

લાગણી ની ઓઢી ચાદર તો કબર સુધી ધકેલાયો છું....

નામ અમારું તકતીમાં સોનેરી પાંદડે કંડારાયો છું

કો'ક વાર વિચારું છું કે ક્યાં ક્યાં જૈ ધકેલાયો છું...!!

---રેખા શુક્લ

આખી વાત.........

ફેંકી દે ને તું બારી ઉઘાડી કણસતું ટ્યુમર

અશ્રુ ગાતું  બારણું તોડી વરસતું ઝરમર

-----------------------રેખા શુક્લ

સહજ થયા ને છુટી ગયા

હસી પરપોટા લુંટી ગયા

એક અમારી વાતે તુટી ગયા

લીલીછમ કુંપણે ચુંટી ગયા

--------------------રેખા શુક્લ

અક્ષર સાક્ષર અભિરૂચિએ

ઉચ્ચત્તમ ધ્યેય સુઝે રુચિએ

----------------------રેખા શુક્લ

વાયરે તરતી મધરાત

મહેંક્યા ફુલ રળિયાત

ઓચિંતો તું ભળીજાત

------------------રેખા શુક્લ

ઉછળ્યાં શ્વાસ.......

ઝાંકળભીના ફુલની ઢગલી લૈં ઉભી સાચુ આખી રાત

ધ્રુજારી ખમતું પાણીનું બિંદુ શ્વાસ રોકી આટલી વાત

હળવેક આવી ઉભો ઉછળ્યાં શ્વાસ કે પાંચીકાની વાત

ઝુલ્ફ ઘનેરી ચાલ અનેરી મુંછે વ્હાલુ સ્મિત ની વાત

જાત મહીં જડી ગયો આખેઆખો થૈ મુળીયાં ની વાત

ગોળગોળ ગોળગોળ ઘુમ્યા કરતી રેશ્મી કવિતાની વાત

------------------------ રેખા શુક્લ

મુજને વ્હાલ

બસ પછી ....

સુંવાળો રેશમરેશમ સ્પર્શ

વસ્ત્ર અડકી સરકી પડ્યા

ખિલખિલાટ હસતો શાવર 

ને બોખો સિંક નો નળ

નગ્ન ઉભો ટોવેલ રોડ ને

પકડી હાથ રૂમાલ પાથરી

તું બોલ્યો ઃ તારી જાત સાથે તો આજ રેહવા દે મુજને વ્હાલ

----------રેખા શુક્લ 

તમે એને શું કેહશો?

આ માયા આ કાયા આ પલદોપલ ની છાયા તમે એને શું કેહ્શો?
ખુશીઓના ફિલ્ડિંગ ભરે કોઈ લાગણી ના જાયા તમે એને શું કેહશો?
ચુમન સુજન મંગલ મહેંક અંતરે કહે ભાયા તમે એને શું કેહશો?
મંદિર મસ્જિદ ડોટ કોમ ખોવાય માનવી ના જાયા તમે એને શું કેહ્શો?
સંગીત લય ને તાલશબ્દ તેજ કંકુ ચોખે પાયા તમે એને શું કેહ્શો?
ઠાંસી ઠાંસી રંગ પ્રેમ ના કે શ્વાસે શ્વાસે માયા તમે એને શું કેહશો?
----રેખા શુક્લ

નારંગી

પગલાં પગલાં બરફમાં ધોળી ચાદર ધરણી 
રટણ પરોઢ પઠણ મધ્હ્યાન જોઈ કણે હરણી
મમતા મિઠ્ઠી ભગિનિ પ્રેયસી સંગે લૈ પરણી
ખાટીમીઠ્ઠી પાણીપાણી બોલે નારંગી વરણી
--રેખા શુક્લ

ના કૈં વગર.....

ઉમટી આવે લાગણી ના કૈં સગપણ વગર
વાહવાહનું બંધન ના કૈં ગળપણ વગર
વિચારોને આધિન ના કૈં વળગણ વગર
સાકાર ના આકાર ના કૈં અટકળ વગર
સહિયારું સર્જન ના કૈં મેળવણ વગર
ફુટે વસંત બોલકી ના કૈં વિસ્તરણ વગર
ગોકુળવ્રુંદે માખણ ના કૈં બચપણ વગર
---રેખા શુક્લ